sokken breien

Punt 1 :
ik heb altijd wel een paar sokken op de naalden staan.  Het is mindless knitting, zoals de Amerikaanse breisters zeggen : verstand op 0 en breien maar.  Lekker in de auto als we ergens naartoe rijden (neen, niet als ik zelf rij ;-) of  op de trein, of als je toezicht moet houden in de studiezaal of gewoon voor de tv, in de zetel bij een film of een quiz of zo.
Ik ken het patroon helemaal van buiten, en omdat alles zo symmetrisch is en logisch, is een foutje haast onmogelijk. Lekker ontspannen, anytime, anyplace…

Punt 2 :

ik kan maar moeilijk weerstaan aan al die leuke sokkenbollen.  Regia, Opal, Bergère de France, Arwetta, LanaGrossa, Lang, ze maken ze zo mooi dat je er voor je het weet een hele mand vol hebt.  En die moeten allemaal opgebreid worden natuurlijk.  En liefst nog voor de kerstvakantie, want onder de kerstboom liggen gegarandeerd sokken voor iedereen.

Punt 3 :
eigenlijk is het best wel een klus, die sokken breien.  Een beetje saai, die lange rechte stukken.  Zou er geen andere manier zijn om dat efficiënter te doen ?  Ik heb al andere naalden uitgeprobeerd.  Rondbreien met magic loop, rondbreien met korte sokkennaaldjes.  Top-down of cuff-up.  2 sokken op 1 rondbreinaald.  pffff, uiteindelijk moet je toch al die steekjes breien.  En ik heb last van het 'second sock syndrome' : ik brei niet graag 2x hetzelfde.

Punt 4 :
Podcasts of vlogs.  Heerlijk om te kijken en te luisteren naar andere breisters die over hun avonturen vertellen.  Het is opmerkelijk en grappig : of je nu in Canada woont, of in Nieuw Zeeland, in Bali of in Londen, allemaal denken we hetzelfde over onze brei.  We stoefen graag met afgewerkte projecten.  We zoeken allemaal de mooiste wol.  We zetten allemaal graag iets nieuws op.  Hippe patroontjes doen de ronde.  Joji Locatelli, iemand ?  Of Caitlin Hunter ?  En thee drinken, of koffie uit mooie tasjes.  Ik geniet ervan, hier aan mijn Oostendse keukentafel.  Een van m'n favorieten is ' the grocery girls' uit Canada.   2 zussen, flapuiten van jewelste, die prettig gestoorde vlogs maken over breien.  In de laatste hadden ze het over sokken breien.  Ik spitste mijn oren.

Punt 5 : volgens hen is er in the UK een breister die de oplossing heeft voor het alomgekende saaiesokkenprobleem.  Ze breit ze op de breimachine.  Ze breit ze eigenlijk maar half, zonder hiel, boord of top.  Ze zet 60 steken op, en breit 1 lange koker van een bol sokkenwol.  Die stuurt ze wereldwijd op, en verdient er een schone cent mee. De bedoeling is dat je de koker in 2 knipt, aan elk deel een top en boord breit en dan een 'afterthought hiel' à la EZ.  Ping deed het in m'n hoofd.

Punt 6 : de breimachine van onder het stof gehaald, even de boek erbij genomen want hoe moest die opzet ook alweer ?  en dan breien breien breien, rij na rij, na een kwartierke was bol 1 erdoor.  hèhè, das leuk.  Bol 2 en 3 volgden al snel.  dan even pauze, het zweet afvegen.  600 halve toeren per bol, das gemiddeld.  Dan is er nog een restje over voor de afwerking.  Alhoewel.  Ping !  zou het niet veel mooier zijn om dat in een ander kleurtje te doen ?  Even kijken wat ik nog liggen heb dat erbij past van kleur....

opzetten en breien maar

Kijk hoe mooi !

Ik ben in m'n roze periode

Gelijk leggen zodat de strepen kloppen

Een top is gebreid ! 10 minuutjes werk. 

Steken opnemen om de boord te breien

bijna klaar

tis nog zonder hiel maar die komt nog

Conclusie : er liggen nu 10 mooie kokers in sokkenwol op me te wachten.  Er moet alleen een boord en top aangebreid worden, en dan nog een hiel.  Easy peasy.  De leuke delen van de sok kan ik toch nog zelf breien, de saaie lange stukken heeft de machine voor mij gedaan. En ik ben door m'n voorraad bollen sokkenwol heen.  Dus : dringend eens naar de wolwinkel.... :-)

P.S. : afterthought heel werd geperfectioneerd door EZ, maar ook Arne&Carlos hebben een goede tutorial op YouTube staan.

Knitting in Nature 2018

een jubileum jaar voor de organisators (10e editie) én voor mij : ik nam voor de 5e keer deel aan deze supergezellige breivakantie in het natuurgebied van Swalmen, vlakbij Roermond.

Na zovele jaren is het altijd erg leuk om de kennismaking te hernieuwen met Myriam, die ons opnieuw met veel geduld enkele leuke projecten aanleerde.

Schaduw breien of illusion knitting

Wat is deze harige bol ? 

een thee-muts schaap

En grote dank aan haar man Frans, die ons dit jaar niet alleen voorzag van een heerlijk ontbijt/lunch en ruim voldoende koffie en thee, maar ook het afsluitende diner klaar maakte.  En dan nog in 2 versies : 1 voor vegetariërs en 1 voor de carnivoren onder ons.
Opmerkelijk : dit jaar waren de vegetariërs in de meerderheid.  Het komt goed met Moeder Aarde denk ik dan.

rusten kan even, de dames hebben net koffie gehad. 

Een natuurwandeling olv een goeie gids !

Het was een hartelijk weerzien met Marrit, een spontane lieve Nederlandse madam die sokken kan breien als de beste.  Ze is ook onlangs oma geworden en we hadden veel te vertellen.  Halverwege de week kreeg ze supergoed nieuws van haar zoon : hij had gesolliciteerd voor een nieuwe job, en kon haar melden dat het gelukt was.

Wat zie je daar Marrit ? 

Breien, breien en breien....

Shirley was ook opnieuw van de partij.  Deze Amerikaanse breister reist de halve wereld rond en komt dan een weekje in Roermond breien samen met ons.  Ze had me vorig jaar beloofd om me te helpen met die vermaledijde brioche steek (ik heb zelfs moeite met het typen van dit woord) - mijn verstand krijgt die vreemde steek met jasjes niet geklaard.  Als zelfs een workshop bij Nancy Marchant niet helpt....  ik had het al helemaal opgegeven.

Lovely Shirley knitting in Swalmen

Maar Shirley bracht wol mee (Cascade Yarns, mooie kleuren, ik voelde me helemaal 'Amerikaans' hihi)  en een uitgeschreven patroon voor een muts van Nancy Marchant en ik moest het doen.  Dé truuk was markeerdertjes zetten om de 6 steken.  een hele klus, maar het hielp.  De muts kwam langzaam maar zeker tot stand.  Zij was trots op mij, en ik ben haar dankbaar voor haar hulp.  Dit is mijn eerste gelukte brop   biorc   brioche project !

De andere deelneemsters waren Vlamingen, die enkele liters wijn, chips en pralines meehadden om de avonden wat aangenamer te maken.  Het weer zat mee, de koele rosé smaakte. De witte wijn ook.  En voor wie wou : er was mochito-sans-alcool, even lekker.

Dit jaar was Rika er voor het eerst bij.  ik had wat reclame gemaakt tijdens de brei ateliers en ze was benieuwd.  Er was nog net 1 plaats vrij, en ik vermoed dat Rika zich geamuseerd heeft.  Er werd veel gelachen en gebabbeld, informatie uitgewisseld en afgesproken om elkaar terug te zien, eens thuis.

Rika, de poezen-madam !

Ook een nieuw gezicht was Lieke, (eigenlijk Angelique, wat een elegante mooie naam) die de meest aanstekelijke lach had !  En omdat ze alles leuk vond wat die Vlamingen uitkraamden hadden we pret met elkaar.  Waat ?  Kwark kennen jullie dat niet ?  Oh, heten jullie dat platte kaas ?  echt ?  Woehahahahahaha.   En toen Rika vertelde over haar nieuwe kitten, haar klein poesje, dat Loesje gedoopt werd rolde Lieke bijna onder tafel van het lachen.  Tja. de sfeer zat er meteen goed in :-)

Leute en plezier verzekerd met Lieke aan tafel !

Ik ben niet zo goed in selfies....

Myriam had een supermooie gebreide vest aan, naar een patroon van Sidsel Hoivik.  Een prachtstuk, in schitterende kleuren en met een opmerkelijke sluiting, die ze uit Noorwegen had.

Op het einde van de week hadden Myriam en Frans nog een laatste verrassing : een quiz.  Wie goed had opgelet, kon de vragen vlekkeloos beantwoorden.  Tja, wie was dat ook alweer van dat illusion knitting ?  Ene mr. Plummer ?  en hoe heette de wolwinkel van Mieke in Roermond nou ook alweer ?  Filarte ?  en betekent dat niet kunstige draadjes...  jaja, ik had goed geluisterd.  En toen de uitslag van de quiz kwam, mocht ik naar huis met de eerste prijs : een zalig mooie zwarte lederen tas om breiwerk in op te bergen, handgemaakt door Mai Bag ! En binnenin zat nog een patroon voor een gehaakte zomertas mét het nodige haakkatoen erbij.  Heerlijk !

De beste afsluiter van een heerlijke ontspannen weekje.  Tot volgend jaar !